Tkanka nerwowa - utworzona przez neurony (komórki nerwowe) i komórki glejowe, tworzy układ nerwowy.
Odbiera, przekazuje i reaguje na bodźce pochodzące ze środowiska
zewnętrznego, jak na przykład dotyk, temperatura czy światło. Przewodzi
impulsy z neuronu do efektorów, od receptorów,
przetwarza impulsy w adekwatne odpowiedzi, przewodzi impulsy z neuronu
do innego neuronu, wytwarza substancje przekaźnikowe. Komórki nerwowe
umożliwiają organizmowi normalne funkcjonowanie w danym środowisku,
adekwatną odpowiedź w zależności od sytuacji w środowisku zarówno
wewnętrznym jak i zewnętrznym. Neurony stale rejestrują się, analizują
informacje o stanie wewnętrznym organizmu
jak i zewnętrznym stanie otoczenia, przez co przygotowują organizm do
adekwatnej reakcji. Do neuronów należy również koordynacja aktywności
intelektualnej, świadomości, podświadomości, aktywności ruchowej czy też
czynności gruczołów dokrewnych.
Tkanka nerwowa ma bardzo słabe możliwości regeneracyjne, jest też szczególnie wrażliwa na brak tlenu.
Złożona jest z licznych komórek nerwowych - neuronów. Składają się
one z ciała komórki zawierającego jądro. Od tego ciała odchodzą krótkie
wypustki zwane dendrytami oraz najczęściej jedna, długa i rozgałęziona
na końcu wypustka - neuryt.
Mogą go otaczać osłonki mielinowe. Dendryty odbierają bodźce i
przekazują je do ciała komórki nerwowej, a stąd przez neuryt informacja
trafia do następnej komórki nerwowej. Dzięki dendrytom i neurytom
komórki nerwowe mogą spełniać swoje funkcje, czyli odbierać i
przekazywać bodźce ze środowiska zewnętrznego i wewnętrznego do
centralnego układu nerwowego - mózgu i rdzenia kręgowego. Centralny
układ nerwowy, od którego odchodzą liczne włókna nerwowe pełni nadrzędną
funkcję w stosunku do innych układów i całego organizmu. Układ nerwowy
scala, kontroluje wszystkie czynności życiowe i funkcjonowanie żywego
organizmu.
Narządami zbudowanymi z tkanki nerwowej są: ośrodkowy układ nerwowy, mózg, rdzeń kręgowy, obwodowy układ nerwowy.
W skład komórki nerwowej wchodzą: ciało komórki z jądrem komórkowym i neurofibrylami liczne dendryty, neuryt (akson).
Tkanka glejowa, specjalna tkanka zwierzęca powstała z mezodermy (listki zarodkowe), zbudowana z nienerwowych komórek gwiaździstych, otaczających akson wewnątrz ośrodkowego układu nerwowego.
Jej funkcją jest przede wszystkim ochrona tkanki nerwowej i zaopatrywanie jej w substancje odżywcze (np. glukozę). Nowotworami wywodzącymi się z tkanki glejowej są glejaki.
W zależności od wielkości komórek glejowych, ich pochodzenia i charakteru wypustek nerwowych rozróżniamy następujące rodzaje tkanki glejowej:
1. glej wielokomórkowy - zbudowany z astrocytów - dużych komórek
gwieździstych - które pełnią funkcje podporowe i pośredniczą w
odżywianiu komórek i włókien nerwowych,
2.glej drobno komórkowy, którego komórki mają zdolność poruszania się i fagocytozy, co pozwala na pełnienie funkcji regeneracyjnej,
3. glej skąpo komórkowy - pełni rolę odżywczą w stosunku do komórek nerwowych, buduje osłonkę mielinową włókien nerwowych,
4. glej nabłonkowy - zbudowany jest z komórek wyścielających korę mózgową od wewnątrz.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz