PARZYDEŁKOWCE (przegląd i znaczenie cz.1)

Witam!
Dzisiaj opiszę jakie znaczenie mają parzydełkowce w przyrodzie, jak poszczególna grupa zdobywa pożywienie, będę zamieszczał poszczególnego przedstawiciela każdej grupy.


Stułbiopławy - to około 2700 gatunków, mających najczęściej niewielkie polipy bez przegród w jamie gastralnej. Często tworzą one rozbudowane kolonie, w których osobniki mogą się różnicować ze względu na pełnioną funkcję, zjawisko to nazywa się polimorfizmem. W takich wypadkach zazwyczaj możemy wyróżniać polipy odżywcze, obronne oraz rozrodcze. Ciekawym przykładem koloni stułbiopławów jest żeglarz portugalski, którego liczne polipy nie są doczepione do podłoża, ale do swoistego pęcherza pławnego będącego przekształconym polipem. Pęcherz ten unosi się na powierzchni wody i dodatkowo może pełnić funkcję żagla służącego do przemieszczania kolonii. Żeglarz ma bardzo silne parzydełka. Średniej wielkości kolonia może porazić rybę wielkości dorosłej makreli, może też być niebezpieczna dla człowieka. Meduzy stułbiopławów są zazwyczaj mniejsze od polipów i mają pierścieniowaty żagielek na brzegu dzwona.

Powszechnie znana słodkowodna stułbia pospolita w ogóle nie ma postaci meduzy, jej pojedyncze polipy mogą się rozmnażać zarówno bezpłciowo, jak i płciowo. Polipy te mają jescze jedną ciekawą właściwość - mogą się przemieszać po podłożu, pomagając sobie czułkami. Łacińska nazwa stułbi odwołuje się do jej wielkiej zdolności do regeneracji - mityczna Hydra była wielogłowym potworem, któremu odcięte głowy natychmiast odrastały.

Krążkopławy - są nieliczną grupą, bo mająca około 200 gatunków, wyłącznie morskich parzydełkowców. Ich meduzy są wyraźnie większe od niż polipy - osiągają duże rozmiary i nie mają żagielka. Ich umięśnienie i układ nerwowy są lepiej rozwinięte niż meduzy stułbiopławów. Polipy krążkopławów najczęściej są pojedyncze, niewielkie, z jamą gastralną, podzieloną czterema przegrodami. Często żyją zagrzebane w piasku na dnie morza. Przedstawicielem tej grupy jest wspomniana już chełbia modra, żyjąca w Bałtyku, a także bełtwa które rekordowe okazy miały ponad 2 m średnicy i czułki długości 70 m!