Dziś opiszę dalej jak to nicienie bytują u zwierząt i człowieka na przykładzie włosienia krętego.
Włosień kręty - w przeciwieństwie do glisty, jest pasożytem półksenicznym, ale jego cykl rozwojowy odbywa się w ciele jednego żywiciela. Występowanie włośnia stwierdzono u wielu zwierząt hodowlanych, a także lisów, wilków, niedźwiedzi, fok, i innych. Człowiek najczęściej zaraża się tym pasożytem przez zjedzenie mięsa wieprzowego, zawierającego otorbione larwy włośnia, zwane trychinami.
W przewodzie pokarmowym lary wydostają się z osłonek i wgryzają w ścianki jelita. Bardzo zdolne są do rozrodu płciowego. Samce po kopulacji giną, samice zaś w ciągu swego życia, trwające 1 miesiąc, rodzą około 1500 larw, które z kolei przedostają się do naczyń krwionośnych i z krwią wędrują do mięśni poprzecznie prążkowanych. Tutaj osiadają, kilkakrotnie linieją i otaczają się torebką. W takiej postaci mogą przeżyć nawet kilkadziesiąt lat, przy czym w zasadzie nie ma sposobu ich usunięcia. Choroba spowodowana przez włośnia krętego jest nazywana włośnicą i objawia się wysoką temperaturą, bólem głowy, mięśni, stawów, zapaleniem spojówek oraz obrzękiem twarzy. Są to objawy mało specyficzne i łatwo je pomylić np. z objawami grypy. Masowe zakażenie włośniem może jednak doprowadzić do śmierci człowieka.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz